تنش بلند مدت شوری و دمای آب بر تغییرات برخی شاخصهای فیزیولوژیک در ماهی سیکلید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum)

در این بررسی تغییرات میزان هورمون کورتیزول، متابولیت گلوکز، یون های سدیم، کلر و پتاسیم، آب بافت بدن به همراه تغییرات اندازه و تعداد سلولهای کلراید آبشش و درصد تلفات ماهیان سیکلید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum) با میانگین وزنی 93/0±70/3 گرم، در اثر انتقال به شوری‏های آب شیرین، 10 و 20 گرم در لیتر و دماهای 20، 25 و 35 درجۀ سانتی‌گراد و نگهداری آنها به مدت 60 روز در این شرایط مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌برداری در آغاز آزمایش، 30 و 60 روز پس از شروع آزمایش صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان هورمون کورتیزول، متابولیت گلوکز، یون‌های سدیم، کلر، پتاسیم، اندازه و تعداد سلول‌های کلراید آبشش ماهیان مورد بررسی به شکل معنی‌داری روند افزایشی نشان دادند (05/0>P) و حداکثر میانگین میزان آنها در شوری 20 گرم بر لیتر و دمای 20 درجه سانتی‌گراد در روز سی‌ام پس از شروع آزمایش حاصل گردید. میزان آب بافت ماهیان مورد بررسی در طول آزمایش به شکل معنی‌داری روند کاهشی نشان داد (05/0>P) و با روندی معکوس به حداقل میانگین در شوری 20 گرم بر لیتر و دمای 20 درجۀ سانتی‌گراد در روز سی‌ام پس از شروع آزمایش رسید. درصد تلفات ماهیان مورد بررسی در طول آزمایش به شکل معنی‌داری روند افزایشی نشان داد (05/0>P) و به حداکثر میانگین در شوری 20 گرم بر لیتر و دمای 20 درجه سانتی‌گراد در روز سی‌ام پس از شروع آزمایش رسید و تا روز 60 ام پس از شروع آزمایش کلیۀ ماهیان مورد بررسی از بین رفتند. بنا به نتایج تغییرات شاخص‌های فیزیولوژیک و درصد تلفات در طول آزمایش به نظر می‌رسد که دامنه شوری 10 گرم بر لیتر به بالا و دامنه دمایی 25 درجه سانتی‌گراد به پایین جهت نگهداری و پرورش ماهی سیکید گورخری مناسب نمی‌باشد.